Student
In het jaar 2000 startte ik, na te hebben getwijfeld tussen de Koninklijke Militaire Academie, psychologie, rechten, sociologie, film- en televisiewetenschappen en bestuurs- en organisatiewetenschappen, met de studie rechten. Dit leek mij de juiste keuze, omdat ik met deze studie (zo dacht ik) zou kunnen gaan bijdragen aan een rechtvaardigere samenleving. Ik haalde mijn studiepunten, maar om nou te zeggen dat ik met veel plezier studeerde…
Niet-jurist
Na mijn studententijd en rondreis door Centraal-Amerika wist ik het zeker, ik ging op zoek naar een niet-juristen baan. Drie gebeurtenissen zijn mij, in de tijd tussen mijn afstuderen en mijn eerste ‘serieuze’ baan bij het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, altijd bijgebleven.
1. Tijdens het reizen realiseerde ik me diep van binnen dat je ook dingen kunt doen, die je echt leuk vindt in tegenstelling tot dingen doen omdat jij of je omgeving vindt dat het moet.
2. Ik had een gesprek met een loopbaanadviseur, die mij vroeg om mijn ideale dag over drie jaar op te schrijven. Dit zette mij erg aan het denken over wat IK nu eigenlijk echt wilde.
3. Gedurende mijn zoektocht naar een ‘echte’ baan, werkte ik onder andere bij een communicatiebureau. Tijdens een congres dat wij organiseerden merkte ik, dat de communicatieadviseurs regelmatig workshops begeleidden, terwijl zij geen inhoudelijke experts waren. Ik realiseerde me dat begeleiden van groepen ook een vaardigheid is, die niet iedereen bezit en waar mensen voor gevraagd worden. Tot die tijd dacht ik dat theorie in je opnemen, analyseren en verwoorden de drie belangrijkste vaardigheden van een werkend iemand waren.
Rijksambtenaar
Eind 2007 ging ik aan de slag bij het Agentschap SZW als juridisch adviseur. Na tevergeefs te hebben gesolliciteerd bij verschillende goede doelen, probeerde ik het bij mijn tweede beste keuze: de overheid. In de zeven jaar die ik bij de Rijksoverheid gewerkt heb, waren een aantal momenten essentieel voor mijn loopbaan.
1. Na drie maanden aan de slag te zijn bij Agentschap SZW, had ik een voortgangsgesprek met mijn leidinggevende. Dankzij een collega die mij hierop had gewezen, durfde ik het aan te zeggen dat ik liever beleidsadviseur wilde zijn. Gelukkig had mijn leidinggevende al lang gezien waar mijn werkelijke interesse lag en ging zij akkoord en beoordeelde me dat gesprek al als beleidsadviseur.
2. Jarenlang stak ik elke keer als er iets georganiseerd moest worden mijn hand op. Nadenken over hoe je mensen kan bereiken vind ik namelijk interessant en bijeenkomsten organiseren leuk. In 2009 ontdekte ik de kracht van sociale media, jaren voordat vele collega’s ermee aan de slag gingen. Dankzij een gesprek in 2011 met een collega die mij zei te stoppen met waar ik mee bezig was (wat in mijn ogen niet kon want ik had toch een baan met bijbehorende taken?!) besloot ik mijzelf via deze media te gaan profileren.
3. Eind 2011 kwam ik mezelf aardig tegen door een opeenstapeling van minder leuke, maar bleek later zeer leerzame, ervaringen. Mijn loopbaancoach kwam op een gegeven moment met het idee om naar een inspiratieweek te gaan bij De Voorde. Dit beviel mij zo goed dat ik daar vervolgens een persoonlijk ontwikkeljaar heb gedaan. Mede dankzij dat ontwikkeltraject wilde ik mezelf alleen nog maar gaan inzetten voor iets waar ik in geloofde en wat bij mij paste. Voor ik het wist, kwam er een vacature voorbij die mij op het lijf geschreven was en zo werd ik In 2012 projectleider Het Nieuwe Werken bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
Organisatieadviseur
Ik zat ineens op de plek waar ik wilde zijn en kon iets gaan doen waarin ik echt geloofde. Tegelijkertijd werd ik ‘achterna gezeten’ door mijn oude werkgever. Ik was namelijk gedetacheerd bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en had om deze detachering rond te krijgen mijn vaste contract moeten ‘weggeven’ aan een collega bij het Agentschap SZW. Ik moest dus ook op zoek naar een andere baan. Tijdens een bijeenkomst met het landelijke netwerk van de Week van Het Nieuwe Werken ontmoette ik een partner van organisatieadviesbureau Van Vieren. Dat hij daar werkte wist ik toen nog niet, maar dat zag ik toen hij mij ging volgen op Twitter. Ik klikte op de site die in zijn profiel stond en las over Van Vieren. Ongelooflijk dacht ik bij mezelf, want daar stond precies wat ik wil doen en waar ik in geloof. Eind 2012 besloot ik daarom contact op te nemen met Van Vieren, waar ik dus per 1 augustus als organisatieadviseur aan de slag ga…